บนทางสายเปลี่ยว
ชีวิตมนุษย์บางครั้งก็ต้องเดินเส้นทางที่แม้แต่ตนเองก็ไม่ได้คาดคิด แต่พอลองดำเนินตามแนวทางนั้นกลับพบกับความสุข เป็นความสุขที่ไม่อาจจะเอ่ยออกมาเป็นถ้อยคำได้ ต้องสัมผัสรับรู้ด้วยใจ ถ้อยคำบางคำพอกล่าวออกมาจึงมีความหมายแต่บางถ้อยคำต้องเก็บไว้ในใจรับรู้และสัมผัสได้คนเดียว เป็นเรื่องของใจสัมผัสใจโดยแท้ เสี้ยวชีวิตของแต่ละคนบางครั้งก็ไม่ได้ต่างจากละครเท่าใดนัก ละครส่วนหนึ่งมาจากชีวิตคน แต่มีหลายคนที่เกี่ยวข้อง โบราณเคยกล่าวไว้ว่า คนที่บวชนานๆมักจะหนีไม่พ้นคนประเภทที่ “อกหัก หลักลอย คอยงาน สังขารเสื่อม เลื่อมใสศรัทธา” อย่างใดอย่างหนึ่ง