ตั้งใจว่าจะไม่เขียนเรื่องน้ำท่วม เพราะเห็นข่าวแล้วสะเทือนใจ แต่ช่วงนี้คิดอะไรมไออกจริงๆว่าจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับอะไร นอกจากเรื่องน้ำท่วม เห็นข่าวนายกรัฐมนตรีไทยให้สัมภาษณ์ว่า ไม่ได้ร้องให้แต่น้ำตามันไหลออกมาเอง เห็นแล้วรับรู้ได้ถึงความลำบากของประชาชนที่ประสบกับภัยน้ำท่วมในครั้งนี้ แม้ที่วัดน้ำจะผ่านไปแล้ว สภาพภายนอกเป็นปรกติ แต่สภาพภายในจิตในนั้นรู้สึกเงียบเหงา หว้าเหว่และวังเวง ผู้คนที่เคยพลุกพล่านก็เงียบหาย กรุงเทพมหานครในห้วงเวลานี้จึงเมืองที่ตกอยู่ในความมืดมน ผู้คนหวาดผวากับมหาอุทกภัย

         คนที่จากกันไปนานบางคนยังจดจำกันได้ แต่ทว่าบางคนแม้จากกันไปเพียงไม่กี่วันก็จำกันไม่ได้แล้ว ทุกคนต้องมีญาติพี่น้องไม่มากก็น้อย บางคนเป็นญาติกันทางสายเลือด แต่บางคนเป็นญาติทางความผูกพัน แม้จะไม่ได้มีความเกี่ยวเนื่องทางสายโลหิตก็ตาม ความคุ้นเคยกันก็เป็นญาติอย่างหนึ่ง แต่ทว่าญาติที่มีส่วนเกี่ยวเนื่องกันนั้น ถึงอย่างไรก็ตัดกันไม่ขาด ไม่ได้พบน้องสาวคุณยายมานานแล้ว ในช่วงที่กลับมาเยี่ยมบ้านเกิด พอได้ข่าวน้องสาวคุณยายยังมีชีวิตอยู่จึงไม่ลังเลใจที่จะไปเยือนสักครั้ง

         ใกล้จะสิ้นหน้ากฐินแล้ว ยังมีอีกหลายวัดที่ไม่มีกฐิน ตามต่างจังหวัดก็มีอยู่ไม่น้อย มีคนชวนไปงานกฐินตกค้างที่จังหวัดอุดรธานี รับปากเจ้าภาพไว้นานแล้ว แม้น้ำจะท่วมก็ต้องหาทางไปจนได้ หากเป็นช่วงปรกติรถจะออกตอนกลางคืน เดินทางไปถึงสว่างพอดี มีเวลาไปถึงหนองคายได้จับจ่ายซื้อของกลับกรุงเทพฯ บางปีอาจจะข้ามไปฝั่งลาว จากนั้นตอนเย็นจะกลับมานอนพักที่วัดและถวายกฐินในตอนเช้าวันอาทิย์ ตอนเย็นก็เดินทางกลับถึงกรุงเทพฯประมาณสามสี่ทุ่ม เช้าวันจันทร์ก็เดินทางไปทำงานตามปรกติ นั่นคืองานทอดกฐินที่เคยปฏิบัติมาทุกปี แต่เนื่องจากปีนี้เกิดภาวะน้ำท่วม แผนการในการเดินทางจึงต้องเปลี่ยนไป

            กรุงเทพมหานครเคยได้ชื่อว่าเป็นมหานครแห่งเทวดา เพราะมีความเจริญรุ่งเรืองมากที่สุดในประเทศไทย เคยได้รับการกล่าวถึงว่าเป็นเมืองที่น่าอยู่และน่ามาเที่ยวติดอันดับโลก แต่เพียงชั่วเวลาเพียงไม่ถึงสองเดือน เมืองที่เคยเจริญรุ่งเรืองก็ต้องพบกับมหาอุทกภัยครั้งร้ายแรงที่สุดในรอบหลายสิบปี มองไปทางไหนพบแต่น้ำที่บ่าไหลเข้าท่วมอาณาบริเวณ น้ำทะลักมาไม่เลือกที่ บางแห่งจมอยู่ใต้น้ำ บางแห่งท่วมไม่มาก บางแห่งต้องเฝ้าระวังอย่างใกล้ชิด เพราะไม่รู้ว่าน้ำจะบ่าไหลเข้าท่วมเมื่อใด ผู้ที่บ้านเรือนถูกน้ำท่วมกำลังเดือดร้อน ส่วนบริเวณที่น้ำยังไม่ท่วมก็ต้องหวาดผวาไม่แพ้กัน คนกรุงเทพฯในยามนี้จึงเดือดร้อนกันไปทั่ว กรุงเทพมหานครกำลังจะกลายเป็นกรุงเทพมหานที

             เทศกาลลอยกระทงใกล้เข้ามาแล้ว กรุงเทพมหานครกำลังเผชิญกับมหาอุทกภัย น้ำท่วมกรุงเทพฯ แทบทุกพื้นที่การเดินทางไปมาลำบาก ตามสองริมฝั้งแม่น้ำเจ้าพระยาในยามนี้เห็นแต่กระสอบทรายและกำลังทหารที่เฝ้าดูแลอย่างใกล้ชิด หากกระสอบทรายหรือพนังกั้นน้ำแตก กรุงเทพฯก็จะกลายเป็นเมืองบาดาล แม้ทุกวันนี้ก็ลำบากพออยู่แล้ว ถนนบางสายถูกปิดเพราะน้ำท่วมสูง รถราวิ่งไปไหนมาไหนลำบาก มีใครไม่ทราบบ่นให้ได้ยินว่า “เหมือนน้ำมีวิญญาณ มันเลือกท่วมเฉพาะแหล่งเศรษฐกิจ ตามโรงงานใหญ่ๆ แต่บ้านคนจนมันไม่ค่อยท่วม” วัดผู้เขียนเองน้ำก็ยังไม่ท่วม น้ำท่วมอยู่รอบๆแต่ไม่เข้าวัด นี่อาจจะเป็นเพราะเขตบางซื่อเป็นเขตที่มีพื้นที่สูงน้ำจึงยังท่วมมาไม่ถึง แม้ที่พักน้ำจะไม่ท่วมแต่ที่ศาลายา นครปฐม ตามปรกติจะต้องเดินทางไปทำงานทุกวัน น้ำท่วมสูงแล้ว ถนนถูกปิดหมดจึงไปทำงานไม่ได้

          สำนักฝึกอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ(ธรรมยุต) ได้เปิดรับสมัครพระภิกษุที่มีความประสงค์จะเข้าอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ(ธ)รุ่นที่ 18/2555 ซึ่งจะเปิดการอบรมพระสงฆ์เพื่อเป็นพระธรรมทูตไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาในสี่ทวีปทั่วโลก พระภิกษุรูปใดมีความประสงค์จะเข้าอบรมกรุณาดูรายละเอียดได้ตามประกาศของสำนักฝึกอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ(ธ) ตามสำเนาที่นำเสนอนี้

         มนุษย์ทุกคนย่อมมีความหลังและความทรงจำที่ฝังแน่นอยู่ในดวงจิต แม้อยากจะลบให้เลือนหายไปจากจิตแต่ทว่าภาพแห่งอดีตมักจะตามติดเหมือนเงาตามตัว บางครั้งเป็นเพียงภาพที่เลือนลาง แต่บางครั้งกลับแจ่มชัดเหมือนภาพถ่ายที่ถ่ายนานแล้ว อาจจะลบเลือนหรือเก่าไปบ้าง แต่ทว่าเจ้าความหลังบางอย่างมันฝังแน่นจนยากที่จะลบออกได้ เป็นภาพแห่งความทรงจำที่ไม่เคยเลือนหาย เพียงแต่ว่าใครจะเลือกจำอะไร บางอย่างเราอยากลืมมันกลับจำ แต่บางอย่างเราอยากจำกลับเลือนลาง
 

            หากติดตามข่าวสารทุกวันตอนนี้ค่อนข้างจะมั่นใจได้ว่ากรุงเทพมหานครคงหนีไม่พ้นที่จะถูกน้ำท่วม เพียงแต่ว่าส่วนไหนเขตไหนจะท่วมมากหรือน้อย แม้คนที่เคยอาศัยอยู่ในกรุงเทพฯส่วนหนึ่งจะทะยอยอพยพหนีน้ำท่วมออกต่างจังหวัดบ้างแล้ว แต่ก็ยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งยังมีความเชื่อว่าคงเอาตัวรอดได้จึงไม่ยอมอพยพไปไหน บางคนถึงกับประกาศว่าจะยอมตายอยู่ที่นี่ แม้ทางราชการจะประกาศให้ย้ายออกจากพื้นที่ก็ยังไม่ยอมเชื่อว่าเหตุการณ์จะเลวร้ายถึงขั้นวิกฤต มันยากที่จะเชื่อว่าน้ำจะท่วมกรุงเทพมหานครจริงๆ เพราะแม้จะเคยเกิดขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ทว่าไม่เคยเห็นว่าอุทกภัยครั้งนี้ร้ายแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา
 

             แม่น้ำเจ้าพระยาเหมือนเส้นเลือดใหญ่ที่หล่อเลี้ยงชีวิตของผู้คนหลายล้านคน ผู้คนสองฝากฝั่งลำน้ำที่เคยใช้เป็นเส้นทางสัญจร ขนส่งสินค้า วันนี้เงียบเหงามองไปทางไหนมีแต่น้ำที่กำลังจะล้นฝั่ง เรือโดยสารที่เคยรับส่งผู้โดยสารก็พลันหยุดวิ่ง เรือขนส่งสินค้าก็หยุดเดิน เจ้าพระยาจึงเป็นเหมือนคนหนุ่มในวัยคึกคะนองที่กำลังจะแผลงฤทธิ์ได้ทุกเมื่อ เหมือนกำลังรอโอกาสว่าจะโจมตีจุดไหนก่อน