นครวัดหรืออังกอร์วัดนั้นมีชื่อเสียงระดับโลก ผู้คนจากทั่วทุกสารทิศหลั่งไหลกันเข้าชมไม่ขาดสาย จนแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร มีหลายสิ่งหลายอย่างให้ชมกันอย่างเพลิดเพลิน ส่วนมากเน้นที่ของเก่าของโบราณมีอายุยาวนานกว่าพันปี บางอย่างยังคงรักษาสภาพเดิมไว้ได้ ส่วนบางอย่างสึกกร่อนไปตามกาลเวลา แต่ทว่ายังคงมีพลังยิ่งเพ่งดูยิ่งเหมือนมีมนต์ขลังดึงดูดให้หลงใหล โดยเฉพาะภาพหินนูนของเหล่านางอัปสราจำนวนมากรอบๆ ปรางค์ปราสาท บางนางถูกคนมือดีลูบจนขึ้นเงาแต่ก็ยังน่ามองยิ่งเพ่งมองเหมือนกำลังมีวิญญาณของเหล่านางอัปสราเหล่านั้นยิ้มรับอย่างน่าพิศวง
 

        เวลาเย็นมืดค่ำแล้วที่สนามบินนานาชาติ กรุงพนมเปญเมืองหลวงของประเทศกัมพูชาสว่างไสวไปด้วยแสงไฟ มีพระสงฆ์มาคอยต้อนรับคณะผู้เดินทางเข้าร่วมประชุม ซึ่งไม่รู้มาจากที่ไหนบ้าง เห็นมีทั้งพระสงฆ์จากประเทศจีน มองโกเลีย เมียนมาร์ และตัวแทนจากประเทศไทย ระหว่างเส้นทางไปยังที่พักซึ่งอยู่ในกรุงพนมเปญสองข้างทางเต็มไปด้วยผู้คน รถที่สัญจรไปมาบนท้องถนนมากที่สุดคือรถมอเตอร์ไชค์และรถจักรยานสองล้อ อยู่บนถนนเดียวกันกับรถยนต์หลากหลายชนิด บัดนี้ได้มาเยือนกรุงพนมเปญจริงๆแล้ว ได้แต่เอ่ยคำทักทายเป็นภาษากัมพูชาว่า “ซกสบายเดย์ พนมเปญ”
 

         ตั้งแต่เกิดกรณีเขาพระวิหารระหว่างไทยกับกัมพูชา ก็ไม่เคยอยากจะไปกัมพูชาอีกเลย มันเหมือนกับจะหาความปลอดภัยในชีวิตไม่ค่อยได้ ประเทศกัมพูชามีสถานที่ที่น่าสนใจมากมาย มีมรดกอีกหลายแห่ง โดยเฉพาะนครวัด นครธม ได้ชื่อว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกอย่างหนึ่ง หากมีโอกาสก็ควรจะไปเยือนสักครั้ง แม้ว่าจะเคยไปเยือนเมื่อหลายปีก่อนได้สัมผัสกับความอลังการของสิ่งปลูกสร้างที่เกิดจากฝีมือมนุษย์ แต่พอกลับมาแล้ว ไม่ค่อยได้เขียนถึงนครโบราณแห่งนี้เท่าใดนัก มีคนเขียนเกี่ยวกับนครวัดมากจนอ่านไม่ไหว แต่ทว่าความอลังการของปราสาทยังตราตรึงอยู่ในความทรงจำ
 

        "หนาวจะตายอยู่แล้ว น้องแก้วไยไม่เห็นใจบ้าง....." เสียงเพลงจากคนงานก่อสร้างข้างๆวัดลอยมาตามลมหนาวที่เริ่มมาสองสามวันแล้ว แต่วันนี้หนาวกว่าเมื่อวานรู้สึกหนาวต้องหาผ้าห่มมาคลุมกาย กรุงเทพมหานครยังไม่รอดพ้นจากภัยน้ำท่วม ก็มีลมหนาวมาเยือนแล้ว หลบน้ำมาเจอหนาว หากร่างกายไม่แข็งแรงมีหวังว่าอาจจะเจ็บป่วยได้ง่ายๆ สุขภาพกายก็สำคัญ แต่สุขภาพใจก็ไม่ควรละเลย หากป่วยทั้งกายทั้งใจก็ยากจะทานทนรับกับฤดูหนาวในปีนี้ได้

       มีผู้ท้วงติงว่าช่วงหลังๆมารู้สึกว่าไซเบอร์วนารามจะออกแนวโลกมากไป ขอบอกว่าเว็บมาสเตอร์ยังเป็นปุถุชนยังทำงานเกี่ยวข้องกับคนอีกหลายสถานะ ยังหนีโลกไม่ได้ อยากเห็นโลกสงบสันติสุข งานเขียนในช่วงหลังๆจึงออกแนวโลกมากไปหน่อย  โลกกับธรรมะอยู่ด้วยกันได้ มีผู้เสนอว่าควรเปิดหน้าใหม่ “โลกกับธรรม” และจะช่วยเขียนเรื่องที่หนักไปทางโลก คนเขียนเป็นชาวบ้านธรรมดา ส่วน “ธรรมะ” ก็ให้ไปอ่านในหน้า “ธรรมะ” ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโลกก็มาอ่านในส่วนที่ว่าด้วย “โลก” จึงกลายเป็น “โลกธรรม”

         ปีหนึ่งจะมีโอกาสเห็นทะเลเพียงไม่กี่ครั้ง เพราะวัดอยู่ไกลทะเลอย่างหนึ่ง และอีกอย่างไม่ค่อยมีกิจที่้จะต้องไปทะเลหรือหากไปก็เพียงแต่นั่งรถผ่านไป โอกาสที่จะได้สัมผัสน้ำทะเลจึงมีน้อย ในวันที่สามเณรจัดทัศนะศึกษาไปเที่ยวทะเลจึงมีโอกาสได้เดินเล่นชายทะเล แม้หาดทรายที่ไปนั้นจะไม่ได้ขาวสะอาดสักเท่าใดนักแต่ก็ยังได้ชื่อว่าเป็นหาดทรายชายทะเล เมื่อเท้าสัมผัสพื้นทรายและน้ำทะเลที่คลื่นกำลังซาดเซาะริมฝั่งจึงได้สัมผัสกับธรรมชาติของความเป็นทะเลที่แท้จริง
 

         ในช่วงหลายวันที่ผ่านมาไม่รู้ทำอะไรบ้าง แต่ดูเหมือนจะวุ่นวายไม่ค่อยมีเวลาอยู่วัดเลย อุบาสกอุบาสิกาปฏิบัติธรรมในช่วงวันพ่อ มหาปชาบดีจัดงานวันพ่อ ไปเยี่ยมเด็กบ้านพักฉุกเฉิน ที่วัดก็มีผู้พักพิงหลายกลุ่มเช่นนักกีฬาจากปทุมธานี ผู้อพยพหนีน้ำท่วมจากบางบัวทอง และสมาคมสมาพันธ์คนพิการในประเทศไทย นักเรียนเตรียมสอบนักธรรมและธรรมศึกษา แต่ทว่าในความวุ่นวายสับสนกลับมีเรื่องที่ทำให้คิดและเขียนได้มากกว่าปรกติ เพราะเขียนจากข้อเท็จจริงตามที่ได้พบ อย่างน้อยก็เป็นการบันทึกบนทางผ่านของกาลเวลา
 

       เย็นวันหนึ่งก่อนเข้าห้องเรียนบาลีตามปรกติ ประธานสามเณรเข้ามาหาและขออนุญาตพาสามเณรไปทัศนะศึกษาที่จังหวัดชลบุรี ผู้ที่จะอนุญาตเป็นด่านแรกคือครูใหญ่ซึ่งจะต้องเห็นชอบโครงการ ก่อนที่ประธานสามเณรจะนำเสนอเพื่อขออนุมัติจากเจ้าอาวาส หากครูใหญ่ไม่เห็นด้วยทุกอย่างก็เริ่มต้นไม่ได้ ขณะนั้นกำลังสอนหนังสืออยู่จึงบอกประธานสามเณรไปว่า “ไปเขียนโครงการมา พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน” จากนั้นก็สอนหนังสือต่อไปตามปรกติจนเลิก
 

        วันพ่อแห่งชาติปีนี้ต้องเดินทางไปร่วมงานทำบุญเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลเนื่องในวัน 5 ธันวามหาราช ที่มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย มหาปชาบดีเถรีวิทยาลัย อำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมา หรือที่เรียกติดปากว่า “วิทยาลัยแม่ชีไทย” ในงานนิมนต์พระสงฆ์จากวัดสุทธิจินดาและวัดศาลาลอยมาเจริญพระพุทธมนต์ โดยได้รับความเมตตาจากพระเดชพระคุณพระเทพรัตนดิลก เจ้าคณะจังหวัดนครราชสีมา (ธรรมยุต) เป็นประธานฝ่ายสงฆ์