ตามปรกติที่ร้านกาแฟข้างวัดมักจะมีลูกค้าหลากหลายอาชีพมาดื่มกาแฟ น้ำชา เป็นต้น ในขณะที่ดื่มไปก็จะตั้งวงเล่นหมากรุกกันเพลินๆ บางครั้งอาจจะมีการเดิมพันโดยผู้แพ้เป็นคนจ่ายค่ากาแฟ ซึ่งผู้คนเหล่านี้มาจากหลากหลายสาขาอาชีพ ทั้งข้าราชการเกษียณ คนขับรถรับจ้าง หรือแม้แต่มัคนายกวัดก็มาร่วมงานด้วย หลวงตาก็มักจะแวะเวียนไปนั่งคุยกับคนเหล่านี้บ้างในบางคราว แม้ว่าจะเล่นหมากรุกไม่ค่อยเป็น แต่ก็ดูออกว่าใครแพ้ใครชนะ หลวงตาจะได้ฉันกาแฟฟรีทุกวันในตอนเย็นหลังทำวัตรสวดมนต์
 

       ประเทศไต้หวันเป็นดินแดนที่มีคนไทยไปทำงานในยุคแรกๆพอๆกับประเทศซาอุดิอารเบีย คนไทยจึงคุ้นเคยกับประเทศนี้เป็นอย่างดี แต่คนที่ไม่ได้ไปทำงานยังคงเป็นประเทศใหม่ นานกว่ายี่สิบปีมาแล้วที่ได้ยินว่ามีวัดไทยในประเทศไต้หวันแต่ไม่เคยไปเยือนสักที จนกระทั่งคณะสงฆ์ไทยในไต้หวันและฮ่องกงจัดประชุมขึ้นจึงมีโอกาสร่วมเดินทางไปในฐานะผู้สังเกตการณ์ ร่วมกับสำนักฝึกอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ(ธรรมยุต) ก่อนปีใหม่จะเริ่มขึ้นเพียงไม่กี่วัน
 

        คงเพราะผู้คนพากันไปเที่ยวปีใหม่ต่างต่างจังหวัด วัดมัชฌันติการาม เขตบางซื่อกรุงเทพมหานครจึงเงียบสงบมาตั้งแต่วันที่ 30 ธันวาคม ของปีที่แล้ว และยังคงเงียบเรื่อยมาจนล่วงเลยเข้าวันที่ 3 ของอีกปี เรียกว่ารู้สึกเงียบข้ามปีกันเลยทีเดียว จะว่าเงียบก็ไม่ถูกต้องนักเพราะมีเสียงสวดมนต์ของผู้ปฏิบัติธรรมที่ศาลาการเปรียญประมาณสี่สิบคน ตื่นขึ้นทำวัตรสวดมนต์ตั้งแต่ตีสี่ ฟังเทศน์วันละสองครั้งเช้ากับบ่ายและเริ่มสวดมนต์อีกทีตอนบ่ายสามโมง ปฏิบัติธรรมเดินจงกรม นั่งสมาธิภาวนา และเริ่มสวดมนต์อีกครั้งเวลาประมาณหนึ่งทุ่ม แต่เสียงสวดมนต์และการปฏิบัติธรรมของอบาสกอุบาสิกาไม่ค่อยมีเสียงรบกวนใคร ฟังสวดมนต์ก็รู้สึกได้ถึงความเงียบสงบ จะเงียบจริงๆก็เป็นวันที่ 2 มกราคม 2555 เมื่อทุกคนกลับบ้านกันหมด จึงอยู่คนเดียวเริ่มต้นปีใหม่เพราะไม่ได้เดินทางไปไหน ไม่ได้กลัวตายแต่ไม่มีที่ให้ไป

      ปีเก่ากำลังจะผ่านพ้นไป กระต่ายป่ามากับน้ำ ภัยภิบัติในปีกระต่ายร้ายแรงแต่คนไทยก็ยังพร้อมที่จะสู้กับปัญหาต่อไป ยังมีความหวังว่าในปีงูใหญ่่ที่กำลังจะมาเยือนจะเป็นปีที่ประชากรในโลกอยู่กันอย่างสันติสุข แม้โลกนี้จะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรหากในจิตใจพร้อมที่จะสู้ อุปสรรคปัญหาต่างๆแม้จะยุ่งยากร้ายแรงสักปานใดก็ย่อมจะพ่ายแพ้ต่อความอดทนของผู้คนไปได้ ทุกข์โศกโรคภัยแม้จะมีอยู่บ้างก็ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้คนยอมแพ้ ในปีใหม่นี้ขอฝากสั้นๆว่า "รู้จักพอ รู้จักให้ รู้จักปล่อยวาง มองทุกอย่างเป็นธรรมดา" หากทำได้จะมีความสุขตลอดปี

         ตามที่สำนักฝึกอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ(ธรรมยุต) ได้ทำการสอบคัดเลือกพระภิกษุผู้สมควรที่จะเข้ารับการฝึกอบรมพระธรรมทูต นั้น บัดนี้ได้ผ่านการสอบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สำนักฝึกอบรมพระธรรมทูตฯจึงประกาศรายชื่อพระภิกษุผู้ผ่านการสอบสมควรที่เข้ารับการฝึกอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ(ธรรมยุต) รุ่นที่ 18/2555 ให้ผู้มีรายชื่อตามประกาศนี้ไปรายงานตัวที่วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน กรุงเทพมหานคร ในวันที่ 6 มกราคม 2555 

         ปีเก่ากำลังจะผ่านพ้นไป หลายท่านมองไปที่ปีใหม่ที่กำลังจะมาถึง บางคนมองเห็นอนาคตที่กำลังสดใส แต่บางคนมองเห็นแต่ความมืดมน โลกยังคงหมุนต่อไปตามหน้าที่ไม่เคยหยุดนิ่งเฉกเช่นเดียวกับทุกสรรพสิ่งที่เคลื่อนไหวไปตามกระแสโลก โลกไม่เคยหยุดรอใคร ชีวิตของแต่ละคนก็ไม่เคยหยุดนิ่งเคลื่อนไหวไปพร้อมกับวันเวลาที่เปลี่ยนไป ลมหายใจยังมีอยู่ก็ต้องสู้กันต่อไป
 

        มีคนเคยกล่าวไว้ว่าในเวลาที่คนมีความสุขมักจะคิดถึงตัวเอง แต่เวลาในเวลาที่มีความทุกข์มักจะคิดถึงญาติผู้ใหญ่ โดยเฉพาะพ่อแม่ เวลาที่อยู่ดีกินอิ่มคนทั่วไปมักจะลืมคิดถึงคนอื่นๆ มนุษย์โดยทั่วไปจึงมีวัตถุประสงค์ในการทำงานเบื้องต้นสองประการคือทำเพื่อตนเองคือทำมาหาเลี้ยงชีพและทำเพื่อคนอื่นคือครอบครัวและผู้อาศัย แต่มีคนอีกส่วนหนึ่งที่ทำงานเพื่อประโยชน์ตนและประโยชน์ผู้อื่นในเวลาเดียวกัน
 

        เสียงสวดมนต์บนเวทีการประชุมที่ตั้งอยู่หลังปรางค์นครวัดในเวลาเที่ยงวัน โดยมีนักบวชในพระพุทธศาสนาจากแทบทุกนิกาย มีทั้งภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกาจากผู้เข้าร่วมประชุม แดดร้อนขึ้นเรื่อยๆ หลายคนหลบแดดแต่หลายคนยังคงปักหลักสวดมนต์กลางเปลวแดดที่กำลังร้อนระอุเหมือนกำลังจะทดลองพลังแห่งความอดทน เสียงสวดมนต์ดังขึ้นเรื่อยๆ บางสูตรสวดได้เฉพาะบางนิกายบางครั้งมีเสียงดนตรีประกอบไปด้วย ผู้ที่สวดไม่ได้ก็นิ่งทำสมาธิไป แต่มีบางสูตรที่สวดร่วมกันได้เสียงจึงดังเป็นพิเศษเหมือนกับกำลังประกาศให้โลกเห็นถึงพลังแห่งสันติภาพที่แม้แต่แสงแดดจะร้อนสักปานใดก็ไม่อาจจะกีดกันพลังแห่งสันติสุขได้
 

         ตามปรกติต้นไม้จะงอกขึ้นบนแผ่นดินแผ่กิ่งก้านสาขาแตกหน่อออกใบ หากต้นสูงจะตระหง่านต้องแหงนหน้าขึ้นมอง แต่หากต้นไม้เหมือนไม่ได้งอกขึ้นจากพื้นดินแต่ทว่ารากไม้กลับแผ่คลุมอยู่บนกำแพงหินสูงตระหง่านปานประหนึ่งจะเสียดฟ้า รากของต้นไม้แทรกอยู่ตามก้อนหินที่ก่อสร้างรวมตัวกันเป็นปราสาท มีให้เห็นน้อยมาก แต่ที่ปราสาทตาพรหมถือเป็นเรื่องธรรมดา เพราะต้นไม้ที่นี่งอกขึ้นจากกำแพงหินกระจายอยู่ทั่วปราสาทตาพรหม ภายในเมืองพระนคร จังหวัดเสียมเรียบ ประเทศกัมพูชา