รู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน เผลอนิดเดียวเวลาก็กำลังจะก้าวผ่านจากปีเก่าเข้าสู่ปีใหม่อีกแล้ว ทั้งที่โดยข้อเท็จจริงวันเวลามีเท่าเดิม หนึ่งปีมี 365 หรือ 366 วัน แต่ในความรู้สึกเหมือนกับว่าปีใหม่พึ่งผ่านมาได้เพียงไม่กี่วัน นี่ก็จะมีงานวันลอยกระทงในอีกสองในข้างหน้า จากนั้นอีกไม่นานก็ต้องเข้าสู่เดือนธันวาคมและอีกไม่กี่วันก็ถึงปีใหม่อีกคราแล้ว  หากเงินตราสามารถซื้อเวลาได้ จะขอซื้อเวลาไว้สักอีกสักสี่ห้าปี คงจะพอมีเวลาที่จะต้องไม่แก่ชราเร็วขึ้น คนแก่อยากย้อนเวลาไปหาอดีต ส่วนเด็กๆอยากเร่งเวลาให้เร็วขึ้นจะได้โตเป็นหนุ่มเป็นสาว  คิดถึงคำสอนบทหนึ่งของขงจื้อที่บอกว่า สิ่งที่เงินซื้อไม่ได้ในโลกนี้คือความรัก เวลา ชีวิตและมิตรแท้

              โลกนี้มีอะไรที่วุ่นวาย ในแต่ละวันจะมีคนเกิดและมีคนเสียชีวิตผสมผสานกันไป นั่นคือความเป็นธรรมดาของโลกนี้  มีเกิดมีตาย แต่หากการตายนั้นเป็นไปเพราะการกระทำของคนผู้มีจิตใจเหี้ยมโหดหวังเข่นฆ่าทำลายล้างหรือหวังผลทางการเมือง การเสียชีวิตของผู้คนเหล่านั้นก็เป็นการไม่สมควร เพราะทุกคนต่างก็รักชีวิตของตนด้วยกันทั้งนั้น ในหนึ่งชีวิตที่สูญเสียย่อมมีผลกระทบกับอีกหลายชีวิตที่เหลืออยู่ ญาติพี่น้องที่จะต้องเศร้าโศกเสียใจ บางคนอาจก่อความพยาบาทรอการแก้แค้น สร้างเวรสร้างกรรมกันต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เวรนั้นจะระงับได้ก็ด้วยการให้อภัย เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร

           งานทอดกฐินที่วัดศรีบุญเรือง จังหวัดอุดรธานีในวันนั้น ก่อนพิธีถวายกฐินงานจะเริ่มขึ้น เจ้าภาพได้จัดขบวนกลองยาวบรรเลงเพลงรำวงสนุกสานเพลิดเพลินเจริญใจ ผู้คนที่มาร่วมงานเมื่อได้ยินเสียงปี่กลอง พิณ แคนก็เริ่มออกอาการรำฟ้อนไปรอบๆศาลาการเปรียญ ไม่เลือกว่าว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ ใครที่พอมีแรงก็จะเข้าร่วมขยับแขนขาฟ้อนรำไปตามท่วงทำนองแห่งเสียงดนตรี ทุกคนมีรอยยิ้มแห่งความสุขที่ได้มาร่วมงาน บุญจากการทอดกฐินก็ได้ ใจก็เพลิดเพลิน

             หน้าเทศกาลงานกฐินเหลืออีกเพียงไม่กี่วัน ก็จะหมดแล้ว กฐินเป็นงานบุญที่มีกำหนดเวลาที่แน่นอนเริ่มตั้งแต่วันออกพรรษาไปหนึ่งเดือน จะหมดเทศกาลก็เมื่อวันเพ็ญเดือนสิบสอง ซึ่งเป็นวันลอยกระทง กฐินจึงจัดเป็นกาลทาน คือเป็นงานบุญที่ทำได้เฉพาะเพียงช่วงเวลาที่กำหนดไว้เท่านั้น หากทำนอกกำหนดก็ไม่เรียกว่า”กฐิน” แต่เรียกว่า “ผ้าป่า” แทน ในช่วงวันหยุดจึงมักจะมีขบวนเจ้าภาพงานกฐินเดินทางไปทอดที่วัดในต่างจังหวัด หากวัดใดอยู่ใกล้สถานที่ท่องเที่ยวเจ้าภาพก็มักจะพาคณะนักจาริกแสวงบุญไปทัศนาการสถานที่อันงดงามแห่งนั้น

        ตามธรรมชาติของมนุษย์ย่อมชอบคำสรรเสริญมากกว่าคำนินทา เกลียดทุกข์รักสุข ชอบลาภสักการะมากกว่าการสูญสิ้นสักการะ มนุษย์ส่วนหนึ่งจึงทำใจยอมรับสิ่งที่ไม่ชอบใจได้ยากกว่าสิ่งที่ชอบใจ แต่ทว่าทั้งสิ่งที่น่าปรารถนาและไม่น่าปรารถนาย่อมเกิดขึ้นได้กับมนุษย์ทุกรูปนาม จะยากมีมีจนอย่างไรก็ต้อยอมรับสภาพที่เกิดขึ้นให้ได้  ความวุ่นวายของสังคมโลกส่วนหนึ่งมักจะมาจากการที่มนุษย์ไม่พอใจในสิ่งที่ตนเองเป็นอยู่ จึงกระทำการบางอย่างเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตนปรารถนา บางครั้งเพียงแค่การกระทำของคนเพียงไม่กี่คนก็อาจจะก่อให้เกิดสงครามได้  การดำเนินชีวิตอย่างสมนึกตนพอเพียง ยินดีในสิ่งที่ตนเองเป็นไม่ไปทำร้ายผู้อื่นเป็นอีกการกระทำหนึ่งที่จะทำให้สังคมร่มเย็นได้ พระพุทธศาสนามีลักษณะของการทำตนอย่างหนึ่งว่า ผู้ที่มีจิตเสมอด้วยโคเขาขาด จะทำให้เกิดสันติสุขได้  จะอยู่ที่ไหนก็สบาย จะไปไหนก็สะดวก

         แต่ละคนคงมีภาพถ่ายที่เก็บไว้ เป็นภาพถ่ายส่วนตัวบ้าง เป็นภาพถ่ายของบุคคลที่เราเคารพ เป็นภาพของเพื่อน ของคนรู้จัก ในอัลบั้มภาพของแต่ละคนคงมีภาพบางภาพที่เก็บซ่อนไว้ บางภาพยังอยู่ในฟิล์มปัจจุบันเมื่อวิทยาการถ่ายภาพเป็นดิจิตอล บางภาพอาจจะอยู่ในไฟล์ภาพ  ภาพถ่ายจึงเป็นเหมือนบันทึกความทรงจำ ณ ช่วงเวลาหนึ่ง ที่ผ่านแล้วผ่านเลย บางคนไม่มีโอกาสได้ถ่ายภาพในสถานที่เดิม กับบุคคลที่ปรากฎในภาพอีกเลย

          ไปเข้าร่วมงานงานประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา    มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย ตั้งแต่เช้าและอยู่จนกระทั่งงานเลิก เรียกว่าตั้งแต่เริ่มเปิดงานจนกระทั่งปิดงาน ทั้งๆที่ไม่ได้นำเสนองานวิจัยอะไรกับเขาเลย มีสิทธิ์เพียงเป็นผู้ฟังเท่านั้น อาจจะมีบ้างที่สงสัยก็จะลุกขึ้นถาม ซึ่งก็ไม่ใช่คำถามที่ยากอะไร ถามง่ายๆเป็นการให้กำลังใจแก่ผู้นำเสนอ ถามเพื่อให้ตอบได้ มิใช่ถามเพื่อหวังจะทำให้ผู้นำเสนอจนมุม  ทั้งคนถามและคนตอบอยู่ในฐานะเป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน

            ฝูงลิงจำนวนมากกำลังแย่งอาหารจากผู้ใจบุญที่หว่านโปรยลงไปยังกลุ่มประชากรลิง ต่างก็เข้ายื้อแย่งอาหาร บางตัวแสดงความยิ่งใหญ่วิ่งไล่กัดตัวอื่นๆ ส่วนลิงที่ยังตัวเล็กต้องถอยห่างออกไปไกลฝูงคอยเก็บอาหารที่เหลือ บางตัวได้แล้วยังไม่พอยังจับใส่ปากซ่อนไว้ในแก้มลิงจนแก้มตุง แม้จะมีอาหารมากมายแต่ดูเหมือนว่าลิงเหล่านั้นจะไม่เคยอิ่ม ยังมีความอยากอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ธรรมชาติของลิงคือความซุกซนอยู่นิ่งไม่ค่อยได้ จึงมีคำเปรียบเทียบเด็กที่อยู่นิ่งไม่ค่อยได้มักจะทำนั่นทำนี่ตามใจปรารถนา โบราณจึงบอกว่า “ซนเหมือนลิง” จิตใจของมนุษย์หากไม่ได้รับการฝึกฝนก็ซนเหมือนลิงเช่นกัน

           ช่วงที่คณะศาสนาปรัชญาจัดสัมมนาเรื่อง “การสร้างความรู้ความเข้าใจทางด้านสหกิจศึกษา”  ที่อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี นั้น มีช่วงเวลาหนึ่งที่ทางผู้จัดได้พาผู้เข้าร่วมสัมมนาไปชมธารน้ำร้อนบ่อคลึง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสถานที่จัดสัมมนา เดินทางมาอำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรีทั้งทีก็ควรจะแวะชมสถานที่สำคัญของพื้นที่ เพราะราชบุรีนอกจากจะมีชื่อเสียงของโอ่งมังกรแล้วก็ยังได้รับการเล่าขานว่าเป็นพื้นที่ที่สวยงามประหนึ่งสวิสเซอร์แลนด์แห่งเมืองไทย