แม้ว่าเรื่องของการเสียชีวิตจะเป็นเรื่องธรรมดาสามัญสำหรับสัตว์โลก แต่หากคนที่เสียชีวิตเป็นคนที่เรารู้จัก เป็นคนที่เราเคารพแล้ว ย่อมจะต้องเกิดความโศก ความเศร้าใจบ้างเป็นธรรมดา มนุษย์ทุกคนเมื่อเกิดมาก็กำลังเดินเข้าสู่ความตายเฉกเช่นเดียวกัน มนุษย์ทุกคนหนีแก่มี่ได้ หนีตายไม่พ้น เพราะความตายคือสหายสนิทที่คอยตามติดทุกลมหายใจ จึงควรระวังสังวรไว้ว่าแม้ตัวเราเองก็จะต้องตายในวันใดวันหนึ่งเช่นเดียวกับคนอื่น เพราะชีวิตมีความตายเป็นที่สุด

              จำไม่ได้ว่าเคยเดินผ่านเส้นทางมากี่เส้น เดินผ่านผู้คนมามากน้อยเท่าไหร่แล้ว และจะมีสักกี่คนที่ยังจดจำได้ หลายคนผ่านมาแล้วก็ผ่านไป มีจำนวนมากเกินกว่าครึ่งที่ไม่รู้จักชื่อ แม้ว่าบางคนจะเคยเห็นหน้ากันที่ป้ายรถเมล์บ้าง ที่ถนนหนทางที่เคยเดินผ่านบ้าง แต่จะมีสักกี่คนที่เราเองจดจำชื่อเสียงเรียงนามและคบหาสมาคมกับเข้าคนนั้นบ้าง นอกจากผู้คนทำการงานในลักษณะใกล้เคียงกัน ได้พบเห็นกันอยู่เป็นประจำ ก็ต้องพยายามจำชื่อเสียงเรียงนามเขาไว้  อีกนานเท่าใดที่เราจะต้องหยุดเพื่อพำนักพักพิงและอำลาโลกนี้ไป

            หากจะนิยามคำว่า “ความสุข” จะนิยามว่าอย่างไร ความสุขคือความสบายกาย สบายใจ อยู่ดี กินดี คนโบราณเคยบอกว่า ได้ทำงานดี นั่งกิน นอนกิน นั่นคือความสุข แต่หากวิเคราะห์ให้ดี คำว่า “นั่งกิน นอนกิน” นั้นเป็นลักษณะของคนป่วย คนไม่สบาย แต่คนที่ทำงานหนักมักจะอยากพักผ่อนคือการได้นั่งกินนอนกิน จึงถือเป็นการพักผ่อนในความฝันที่อยากจะเป็น ส่วนผู้ที่นั่งกินนอนกินจริงๆ คงคิดในอีกมุมหนึ่งว่า หากได้เคลื่อนไหว ได้ออกเดินทางคงจะมีความสุข เพียงแค่คนสองคนที่อยู่ในสถานะต่างกันก็ให้คำนิยามของคำว่าความสุข แตกต่างกันแล้ว ถ้าอย่างนั้นความสุขจริงๆคืออะไร

          ได้เกิดเหตุแผ่นดินไหวที่ประเทศเนปาล ซึ่งเป็นประเทศที่มีสังเวชนียสถานที่ประสูติของเจ้าชายสิทธัตถะที่ลุมพินี ต่อมาเจ้าชายได้กลายมาเป็นพระพุทธเจ้า ศาสดาของพระพุทธศาสนา ตอนนี้ยังค้นหา สำรวจตรวจตราถึงความเสียหาย และการสูญเสีย และหาทางช่วยเหลือ หากมองในแง่ของนักวิชาการสมัยใหม่อาจจะมีคำอธิบายถึงการเคลื่อนตัวของรอยแยกของแผ่นดิน อันเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เกิดแผ่นดินไหว ซึ่งก็อธิบายกันไปและหาทางป้องกันแก้ไขกันต่อไป

            สมัยก่อนหากขอบฟ้าเบื้องบุรพทิศเริ่มมีสีเรื่อเรือง สีแสดอ่อนๆจนเริ่มจะแปรเป็นสีทองส่องฟ้า ชาวไร่ชาวนาก็มักจะแบกไถไล่ต้อนวัวควายออกจากคอก  เดินทางมุ่งหน้าสู่ท้องไร่ท้องนาเพื่อทำการไถ่ไร่ไถนา ปรับแต่งพื้นที่ให้มีความเหมาะสมกับการเพาะปลูกพืชพรรณธัญญาหาร ค่อยๆทำตามสบายไม่ต้องรีบร้อน บางครั้งก็นั่งรอฝน หากฝนยังไม่มาก็จะทำการเพาะปลูกอะไรไม่ได้  ชีวิตของชาวไร่ชาวนาในอดีตจึงมักจะมีคำเรียกขานว่า “รอฟ้ารอฝน” เมื่อไหร่ฝนมา เมื่อนั้นก็เริ่มฤดูกาลเพาะปลูกได้

            เรื่องของตำนานความเชื่อของชาวบ้านที่เล่าขานกันมานานว่าหลวงปู่เทพโลกอุดรเคยมาอยู่จำพรรษาที่ถ้ำพระ บางคนเชื่อว่าท่านได้นิพพานที่ถ้ำแห่งนี้ บางคนเชื่อว่าท่านยังมีชีวิตอยู่ มีชาวบ้านบางคนเคยใส่บาตรท่าน แต่พอสืบหาแหล่งที่มาจริงๆกลับไม่มีใครยืนยัน เรื่องของหลวงปู่เทพโลกอุดรจึงยังคงเป็นเรื่องลี้ลับ เป็นตำนานเล่าขานของชาวบ้านในแถบนี้มานาน ถึงแม้ในปัจจุบันเรื่องเล่าขานจะเงียบไปบ้าง แต่ก็ยังมีคนที่ยังมีความเชื่อเกี่ยวกับหลวงปู่เทพโลกอุดรที่ถ้ำพระ จังหวัดชัยภูมิ

         แม้ว่าแดดยามบ่ายจะกำลังร้อนระอุ แต่ทว่าภูมิประเทศในภูผา ป่าเขาแห่งนี้ มีมุมที่หลบร้อนใต้ต้นต้นไม้ ใต้เงาไม้ที่แดดส่องผ่านทิวไม้มาไม่มากนัก จึงพอหลบเร้นปลีกตัวนั่งเล่นตามร่มไม้ชายป่าได้อย่างสบาย ทำให้ความร้อนจากแสงแดดพอบรรเทาเบาบางลงได้บ้าง บางครั้งมีกระแสลมโชยมาแผ่วเบา นกเงียบเสียง คงหลบร้อนพักผ่อนใต้ร่มเงาของป่าเขาลำเนาไพร รอเวลาที่ความร้อนจางหายค่อยออกมาแสวงหาอาหารพอให้ชีวิตดำเนินต่อไป ชีวิตใต้เงาผาและป่าเขาเป็นไปดั่งนี้