เข้าพรรษาผ่านมากึ่งเดือนแล้ว ดูเหมือนว่าเวลาจะหมุนเร็วแทบจะไม่ทันตั้งตัว มัวแต่ทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้ ตั้งใจไว้ก่อนเข้าพรรษาว่าปีนี้จะพิจารณาความเป็นไปของชีวิต สิ่งไหนที่พอจะวางได้ก็พร้อมที่จะวาง สิ่งไหนที่ทำยังไม่เสร็จหรือเป็นงานต่อเนื่อง ก็จะพยายามทำต่อไปจนกว่าจะเสร็จสิ้นกระบวนความ จากนั้นก็น่าจะถึงเวลาในการหยุดพักเสียที เพราะอายุก็เข้าใกล้วัยหกสิบปีเข้ามาทุกที มรณภัยจะมาเยือนเมื่ไหร่ก็ไม่อาจจะหยั่งทราบล่วงหน้าได้

        หลายเดือนมาแล้วที่ไม่ได้ขีดเขียนอะไรในโลกไซเบอร์ ไม่มีเหตุผลไม่มีข้ออ้าง เพียงแต่รู้สึกเนือยๆไป ข้อมูลแทบทุกอย่างที่ควรรู้ มีปรากฏในโลกโซเซียลหมดแล้ว หากอยากรู้เรื่องอะไรเพียงแค่กดปุ่มก็สามารถค้นหาข้อมูลได้ทุกเรื่องอยู่แล้ว คนที่จะมาเสียเวลาอ่านเรื่องยาวๆน่าจะมีน้อยลง เว็บไซต์ไซเบอร์วนารามคงต้องเปลี่ยนแนวใหม่ เพื่อให้ทันสมัยมากยิ่งขึ้น จนแล้วจนรอดก็คิดไม่ออกว่าจะเปลี่ยนแปลงอย่างไร ไปแนวไหน เอาไว้พร้อมเมื่อไหร่ถึงเวลาคงรู้เอง ตอนนี้เริ่มต้นแล้ว อ่านเรื่องเบาๆแด่เพื่อนผู้จากไป

          วันที่ ๙ มกราคม ๒๕๖๐ เจ้าประคุณสมเด็จพระวันรัต เจ้าคณะใหญ่คณะธรรมยุต  กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าอาวาสวัดบวรนิเวศวิหาร    กรรมการที่ปรึกษาสำนักฝึกอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ (ธรรมยุต) เป็นประธานในพิธีปฐมนิเทศการฝึกอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ รุ่นที่ ๒๓ ประจำปี  พ.ศ. ๒๕๖๐ ณ พระอุโบสถ วัดพระศรีมหาธาตุ  แขวงอนุสาวรีย์  เขตบางเขน  กรุงเทพมหานคร

          สังคมไทยมีความเชื่อเรื่องพระเครื่อง เครื่องราง ของขลังมาตั้งแต่สมัยไหนไม่อาจจะระบุแน่ชัดลไปได้ คงมีมานานแล้วเพราะมีการสร้างพระเครื่องไว้ในสมัยโบราณจำนวนหนึ่ง แต่พระเครื่องที่มีผู้นิยมและเสาะแสวงหามากที่สุดองค์หนึ่งคือ พระรอดมีอายุพันกว่าปี นอกจากนั้นในบรรดาพระเครื่องที่มีผู้นิยมสูงสุดในปัจจุบันยังคงเป็นพระเบญจภาคีประกอบด้วยพระสมเด็จฯ พระนางพญาพิษณุโลก พระรอดวัดมหาวัน พระกำแพงซุ้มกอ และพระผงสุพรรณบุรี ซึ่งนับวันจะหาของจริงยากขึ้นทุกวัน หรือหากจะมีก็มีการเช่าซื้อกันราคาแพงมาก นัยว่าพระสมเด็จบางองค์หลายหลายสิบล้านบาท คนทั่วไปไม่มีสิทธิ์ในการครอบครอง เพราะเพียงแค่จะหาเช้ากินค่ำก็ลำบากพอแล้ว จะมีปัญญาที่ไหนที่จะไปเช่าซื้อราคาแพงขนาดนั้นได้

           แม้ว่าเจดีย์จะสูงเสียดฟ้าแต่ทว่าก็ไม่ได้เกินแรงของผู้ที่มีศรัทธาแน่วแน่ที่พร้อมจะปีนป่ายขึ้นไปข้างบนให้ได้ เพื่อที่จะได้ชื่นชมความงดงามของช่วงเวลาแห่งตะวันที่กำลังจะลับขอบฟ้าในเวลาสายัณห์ แสงอาทิตย์สะท้อนกับหมู่เจดีย์หลายพันองค์ เกิดเป็นภาพที่งดงามสุดคำบรรยาย นับเป็นช่วงเวลาและโอกาสที่ควรจะได้ชมสักครั้ง สถานที่แห่งนี้มีนามเล่าขานว่า “พุกาม” ดินแดนแห่งทะเลเจดีย์นับสี่พันองค์

         แม้ว่าฝนจะมีประโยชน์ที่ทำให้มีน้ำและนำมาซึ่งความฉ่ำเย็น แต่ในอีกมุมหนึ่งฝนก็ก่อให้เกิดความเสียแก่สภาพธรรมชาติเหมือนกันบางแห่งน้ำหลากนอง บางแห่งน้ำท่วม บางแห่งเกิดอุทกภัย การสัญจรไปมาลำบาก ในโลกแห่งความเป็นจริง มีไม่มีอะไรที่ดีโดยส่วนเดียว หรือร้ายโดยส่วนเดียว ย่อมมีทั้งดีและร้ายผสมผสานกันไป  เหมือนดั่งชีวิตปุถุชนคนธรรมดาก็ย่อมมีทั้งได้ทั้งเสียผสมปนเปกันไป บางอย่างได้ บางอย่างเสีย เรียกว่าได้อย่างเสียอย่าง ธรรมดาเป็นไปดั่งนี้

          
          เริ่มเข้าสู่ต้นฤดูฝนมานานพอสมควรแล้ว แต่ฟ้าก็ยังรอฝนมานานเหมือนกัน เพราะฝนไม่ค่อยจะตกต้องตามฤดูกาล หรือหากตกก็มักจะตกในกรุงเทพมหานคร ที่ไม่ค่อยอยากจะพบฝนเท่าใดนัก วันนี้ฝนตกหนักถึงหนักมาก มาพร้อมกับลมกรรโชกแรง เผลอเดินออกนอกห้องแว็บเดียวกลับเข้ามาน้ำนองพื้น ฝนสาดชัดกระหน่ำอย่างแรง ต้นไม้หักโค่นไปหลายต้น ฝนฟ้าปีนี้น่ากลัวจริงๆ แม้ว่าฝนจะมีคุณประโยชน์ต่ออาชีพเกษตรกร แต่ทว่าผู้ที่มีอาชีพอื่นก็พลอยได้รับผลคือความฉ่ำเย็นไปด้วย ฝนคือความหวังอันยิ่งใหญ่ของชาวนาชาวไร่ ฝนมาหน้าใส ฝนไปหน้าเหี่ยว

         จำไม่ได้ว่านานแค่ไหนแล้ว ที่ไม่ได้ไปนมัสการองค์พระปฐมเจดีย์ แม้ว่าจะมีสถานที่ทำงานอยู่ใกล้องค์พระปฐมเจดีย์ไม่ไกลนัก เดินทางเพียงไม่กี่นาทีก็สามารถไปถึงได้แล้ว แต่ทว่ากลับไม่ค่อยมีเวลาไปกราบนมัสการเลย ครั้งสุดท้ายน่าจะเป็นววันนมัสการพระปฐมเจดีย์ที่ทางคณะสงฆ์จัดขึ้น ตอนนั้นเจดีย์พึ่งได้รับการบูรณะไม่นาน แต่ยังอยู่ในช่วงของการจัดงานประจำปี ผู้คนยังพลุกพล่าน มีร้านค้าจำนวนมาก ทำวัตรสวดมนต์กลางเปลวแดดร้อน เสร็จงานก็รีบกลับ