สมาธิภาวนาย่อมเป็นไปเพื่อความสุข
วัดป่าสันติ รัฐยะโฮร์ มาเลเซียในเช้าวันนั้นคลาคล่ำไปด้วยผู้คนหลากหลายเผ่าพันธุ์ เช่นคนจีน คนไทยในสิงคโปร์ คนอินเดียในมาเลเซีย หลวงตาไวเบอร์ฯกำลังนั่งฉันกาแฟร้อนๆที่ควันกำลังกรุ่นในตอนเช้า ก็เหลือบมองไปที่หลวงปู่ซึ่งตอนนั้นกำลังสนทนากับฝรั่งคนหนึ่ง แต่ดูจากท่าทางแล้วคงคุยกันไม่รู้เรื่อง คงพูดกันคนละภาษา พอหลวงปู่มองมาเห็นจึงกวักมือเรียก จึงวางถ้วยกาแฟและเดินเข้าไปกราบหลวงปู่ ท่านชี้มือไปที่ฝรั่งที่กำลังนั่งอยู่ใกล้ๆ พอหันไปจึงเห็นรอยยิ้มและฝรั่งคนนั้นยกมือไหว้เอ่ยคำทักทายเป็นภาษาไทยสั้นๆว่า “สวัสดีครับ”