หากคิดถึงพวกเหล่าโยคีผู้ปฏิบัติโยคะฝึกตนด้วยการท่าทางที่แปลกๆ สามารถฝึกฝนจนร่างกายอยู่ในอำนาจจะดัดแปลงเป็นท่าอะไรก็ได้ตามใจปรารถนา หรือจะเรียกว่าอัตตกิลมถานุโยคคือทรมานร่างกายด้วยท่าทางต่างๆ เมืองแรกที่คิดถึงคือ “ฤษีเกษ” หรือ “ริชชีเกช” หรือภาษาอังกฤษสะกดว่า “Rishikesh”หรือ “Hrisshikesha” เพราะชื่อบ่งบอกให้รู้ว่าหมายถึง “ประตูแห่งพวกฤษี” หรือจะเรียกว่า “ประตูสู่หิมาลัย” หรือดินแดนที่รวมของพวกฤษี เมืองนี้อยู่ในรัฐอุตตราขัณฑ์ สาธารณรัฐอินเดีย

         พระพุทธศาสนาในยุคสมัยปัจจุบัน มีนิกายที่สำคัญอยู่ 3 นิกายคือนิกายมหายาน นิกายเถรวาท และนิกายวัชรยาน หากจะศึกษาพระพุทธศาสนาที่ยังมีผู้ปฏิบัติในปัจจุบันนอกจากเถรวาทที่มีปรากฎในประเทศไทย ศรีลังกา เมียนมาร์ กัมพูชา และลาว ซึ่งมีจำนวนพุทธศาสนิกชนจำนวนไม่มาก ยังมีนิกายมหายานที่เผยแผ่อยู่ในประเทศจีน เกาหลี ญี่ปุ่น เวียดนาม น่าจะมีพุทธศาสนิกชนมากกว่า 100 ล้านคน นอกจากนั้นยังมีนิกายวัชรยานที่สืบสายมาจากตันตรยานหรือมันตรยานเผยแผ่อยู่ในตอนเหนือของอินเดียและเนปาลบริเวณเทือกเขาหิมาลัย เป็นพระพุทธศาสนาที่ชาวตะวันให้ความสนใจมาก มีชาวตะวันตกจำนวนหนึ่งเข้ามาอุปสมบทในนิกายวัชรยาน ซึ่งปัจจุบันมีถิ่นฐานสำคัญอยู่ที่อินเดียตอนเหนือ พระภิกษุที่ชาวโลกรู้จักมากที่สุดรูปหนึ่งคือองค์ดาไล ลามะ แห่งทิเบต ผู้นำพระพุทธศาสนาสายวัชรยาน นิกายเกลุกแห่งทิเบต ปัจจุบันวัชยานยังแยกออกเป็นอีกหลายนิกาย

       เป็นความตั้งใจมานานหลายปีแล้วว่าสถานที่ที่อยากเดินทางไปอีกเมืองหนึ่งในอินเดียคือ “เมืองฤษีเกษ” เพราะเมืองนี้ยังเชื่อมโยงไปถึง “โคมุข” ถิ่นกำเนิดของแม่น้ำคงคา ยังหาเวลาที่เหมาะๆไม่ได้สักที จนกระทั่งเดือนมีนาคมที่ผ่านมา เมื่อมีโอกาสได้พาพระภิกษุผู้เข้ารับการฝึกอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ(ธรรมยุต) เดินทางไปนมัสการสังเวชนียสถานในอินเดียเนปาล เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจแล้วมีเวลาว่างอีกหนึ่งเดือน จึงวางแผนการเดินทางไปยังเมืองฤษีเกษ แต่การจะผ่านไปถึงเมืองนี้อย่างน้อยก็ต้องผ่านอีกสองเมืองคือเดห์ราดุนและหริทวาระ ซึ่งอยู่ในรัฐอุตตรขัณฑ์เหมือนกัน

        ปีนี้อากาศร้อนมาก ร้อนจนไม่อยากเดินทางไปไหน บางครั้งการเลือกอยู่กับที่อาจจะเป็นทางออกที่ดีก็ได้ ปีนี้จึงได้อยู่ร่วมงานวันสงกรานต์ในชุมชน วันสงกรานต์มีปีละครั้ง มีการจัดงานวันสงกรานต์ทุกปี กิจกรรมมักจะเป็นไปแบบทางการคือมีการสรงน้ำพระพุทธปฏิมา สรงน้ำพระสงฆ์ รดน้ำดำหัวผู้หลักผู้ใหญ่ ขอพรจากผู้มีอายุผ่านประสบการณ์มามาก ใช้ชีวิตมามากกว่า ปัจจุบันยังคงดำรงตนอยู่ได้ในสังคมที่เปลี่ยนแปลง สังคมของคนรุ่นใหม่ที่เริ่มเล่นน้ำในวันสงกรานต์ กับผู้เฒ่าผู้แก่ที่เคยผ่านสงกรานต์มานาน เป็นการผสมผสานระหว่างเก่ากับใหม่ วัฒนธรรมจะได้สืบสานต่อไปได้

     แม้ว่าจะเป็นการวางแผนเพียงแค่วันเดียว แต่กลับตราตรึงในใจได้หลายวัน เหตุเกิดขึ้นจากวันหนึ่งได้ไปพักที่วัดอโศกพุทธวิหาร เมืองจันทิการ์ ได้แวะเข้าไปขอน้ำชาหรือที่ชาวอินเดียเรียกว่า “กาลัมจาย” จากนักบวชหญิงท่านหนึ่งที่แวะเข้ามาพักที่วัดอโศกเช่นเดียวกันต่างฝ่ายต่างมา พอสนทนากันสักพักเธอบอกว่าบ้านเธออยู่ที่เลย์ ลาดักส์ ช่วงนี้หนาวมากจึงหนีหนาวลงมาพักที่จันทิการ์ซึ่งมีอากาศที่หนาวน้อยกว่า ซึ่งตอนนั้นอุณหภูมิประมาณ 15-20 องศาเซ็นเชียส เลย์ช่วงนี้น่าจะติดลบประมาณ 15 องศา เธอบอกว่าหนาวมาก ถ้าไปตอนนี้ได้หิมะยังไม่ละลายน่าจะยังมีหิมะเหลืออยู่ หากเดินทางโดยรถยนต์โดยสารใช้เวลาประมาณ 21 ขั่วโมง แต่ถ้าเดินทางโดยเครื่องบินจะใช้เวลาเพียง 55 นาทีเท่านั้น แต่ค่าใช้จ่ายต่างกันสิบเท่า

           มนุษย์แต่ละคนต่างก็มีวิถีชีวิตของตนเอง มีแนวทางในการดำเนินชีวิตของตนเอง จะยากดีมีจนอย่างไรก็ตามในเมื่อได้ชีวิตของความเป็นมนุษย์แล้วก็ต้องเลือกเส้นทางของตนเองให้ได้ บางคนได้ใช้ชีวิตตามที่ตนเองกำหนด นับว่าโชคดีไป แต่ยังมีคนอีกจำนวนมากที่ไม่อาจเลือกเส้นทางของตัวเองได้ ก็ต้องอดทนให้ได้กับสิ่งที่ไม่ชอบ แต่ต้องทำ จะทำอย่างไรได้ ชีวิตเป็นสิ่งที่เข้าใจยากอยู่แล้ว เลือกทำในสิ่งที่ตนเองชอบ หรือต้องชอบในสิ่งที่ถูกเลือก

        ปีนี้มีบทความวิจัยได้รับการตีพิมพ์ในวารสารพุทธมัคค์ เรื่อง "รูปแบบการจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในเขตภาคกลางปริมณฑล"จำนวน 1 เรื่อง เป็นชุดโครงการวิจัยในหัวข้อ "การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในเขตภาคกลางปริมณฑล" ซึ่งมีงานวิจัยในชุดโครงการทั้งหมด 4 เรื่อง ได้รับทุนสนับสนุนจากสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (สกสว.) การดำเนินการภายใต้สถาบันวิจัยญาณสังวร มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย งานวิจัยเสร็จสิ้นตามสัญญาและได้ส่งมอบงานเรียบร้อยร้อย และได้รับการตีพิมพ์ในวารสารพุทธมัคค์ ปีที่ 7 ฉบับที่ 1 (มกราคม-มิถุนายน 2565) หน้า 65-79 วารสาร TCI ฐาน 2 ได้นำมาเขียนบทความวิจัยมีรายละเอียดดังต่อไปนี้