คณะของพระสาสนโสภณได้รับอาราธนานิมนต์มาให้การอุปสมบทแก่กุลบุตร 5 คน ซึ่งบรรพชาเป็นสามเณรอยู่แล้ว เป็นพระภิกษุ เพราะอินโดนีเซีย ไม่มีสงฆ์พอที่จะให้การอุปสมบทเองได้ พิธีอุปสมบทพระภิกษุเถรวาทครั้งแรกจัดขึ้นที่จันดีโบโรบุดูร์ ถึงแม้จะไม่มีลักษณะของอุโบสถ จึงได้จัดพิธีอุปสมบทกลางแจ้ง หลังจากปรึกษาหารือกันแล้วก็ลงความเห็นกันว่า จะใช้ลานเจดีย์เล็ก ๆ ที่อยู่ชั้นสูงสุดเป็นพระประธาน และลานเจดีย์ที่รองลงมาใช้สำหรับพระสงฆ์ประกอบสังฆกรรม เพราะประชาชนจะได้เห็นพิธีอุปสมบทได้อย่างสะดวก ส่วนการเลือกใช้ทางทิศตะวันออกนั้นก็เพราะช่วงบ่ายทิศนั้นจะมีร่มเงา ไม่ต้องตากแดดในระหว่างการประกอบพิธี เมื่อเดินดูโดยรอบแล้ว ก็กลับไปที่มุนตีลันเพื่อฉันเพล
หลังจากฉันเพลแล้ว ก็มีการเตรียมการอุปสมบท โดยตระเตรียมข้าวของต่าง ๆ เพื่อนำไปประกอบพิธี มีการตั้งพระพุทธรูป ภปร. หน้าตัก 5 นิ้ว รูปพระแก้วมรกต ดอกไม้ธูปเทียน แจกันทองเหลืองเป็นต้นซึ่งนำไปจากประเทศไทย มีการตั้งโต๊ะหมู่บูชาที่หน้าพระเจดีย์ใหญ่ เมื่อจัดสถานที่เรียบร้อยแล้ว พระสาสนโสภณได้ประพรมน้ำหอมโดยรอบในขณะที่พระสงฆ์รูปอื่นยืนพนมมือถวายสักการะ แล้วสามเณร 5 รูปที่จะรับอุปสมบทบูชาพระรัตนตรัย ด้วยการจุดธูปเทียนบูชา สามเณร 5 รูป ที่อุปสมบทคือ
1. S. Jinasuryabhumi (U.P. Dhamapala Nirihuwa Bernardus เกิดวันอาทิตย์ที่ 10 มกราคม 2447 อายุ 67 ได้รับฉายาว่า อคฺคชินมิตฺโต
2. S. Pandita Dhammasiha (Tan Hiap Kik) เกิดวันอาทิตย์ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2461 อายุ 52 ได้รับฉายาว่า อุคฺคธมฺโม
3. S. Dhammavijayo (Tjong Khouw Siw) เกิดวันศุกร์ที่ 20 ธันวาคม 2478 อายุ 36 ได้รับฉายาว่า สิริวิชโย
4. S. Dhammasushisyo เกิดวันวันอังคารที่ 3 กันยายน 2486 อายุ 29 ได้รับฉายาว่า ชินธมฺโม
5. S. Djumadi เกิดวันศุกร์ที่ 19 ธันวาคม ค.ศ. 1947 ได้รับฉายาว่า สจฺจมโน
พิธีอุปสมบทเริ่มเวลาประมาณบ่าย 3 โมง พระสงฆ์ในพิธีอุปสมบทมีดังต่อไปนี้ พระสาสนโสภณ วัดบวรนิเวศวิหาร เป็นพระอุปัชฌาย์ พระธรรมโสภณ วัดบวรนิเวศวิหาร และพระครูปลัดอรรถจริยานุกิจ หัวหน้าพระธรรมทูตไทย เป็นคู่สวด พระครูปลัดสัมพิพัฒนวิริยาจารย์ วัดพระศรีมหาธาตุ พระขันติปาโล (ชาวอังกฤษ) พระสุภาโต (ชาวอินโดนีเซีย) ซึ่งทั้งสองอุปสมบทที่วัดบวรนิเวศวิหาร ส่วนพระภิกษุสามเณรอื่น ๆ นั่งทางซ้าย มี พระชินรักขิต หัวหน้าชาวพุทธอินโดนีเซีย พระมหาประแทน เขมทสฺสี วัดยานวา พระมหาสุชีพ วัดระฆัง พระคิรีรักขิต ชาวบาหลี อุปสมบทจากวัดเบญจมบพิตร และพระSoeyono Jinarata บวชที่สิงคโปร์ โดยมีเจ้าภาพบวชคือ มหาอุบาสก สารีปุตร สโดโน
พิธีอุปสมบทเสร็จเวลา 17.17 น. ขณะนั้นได้มีฝนตกลงมาเล็กน้อย พระสงฆ์และฆราวาสทำประทักษิณเวียนเทียนรอบเจดีย์แล้วเป็นอันเสร็จพิธี (หน้า 35)
พระภิกษุที่ได้รับการอุปสมบทในครั้งนั้นปัจจุบันยังอยู่ในสมณเพศคือ “ชินธัมโม” อายุ หกสิบเจ็ดปีพรรษา 40 ส่วนอีกสี่รูปบางรูปลาสิกขา บางรูปก็มรณภาพแล้ว พระชินธัมโมจึงเป็นพระที่มีอายุพรรษามากที่สุดในอินโดนีเซีย
ปัจจุบันคณะสงฆ์อินโดนีเซียมีพระอุปัชฌาย์ให้การอุปสมกุลบุตรได้เองดังที่ปรากฏในหนังสือพระธรรมทูตสี่สมัย ได้บันทึกไว้ว่า “ปีพุทธศักราช 2530 พระธรรมทูตได้เสนอพระเหียนกิม สุเขโม ชาวอินโดนีเซีย ผู้ที่ได้มาบวชและศึกษาอยู่ในประเทศไทยผู้มีอายุพรรษาและคุณสมบัติที่จะเป็นพระอุปัชฌาย์ได้ คณะสงฆ์จึงได้แต่งตั้งให้เป็นพระอุปัชฌาย์รูปแรกของคณะสงฆ์เถรวาทอินโดนีเซีย”พระราชวราจารย์(วิญญ์ วิชาโน),พระธรรมทูตสี่สมัย,กรุงเทพฯ:สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ,หน้า 63)
เมื่อมีพระอุปัชฌาย์ก็มีการอุปสมบทกุลบุตรชาวอินโดนีเซีย ซึ่งปัจจุบันมีเป็นจำนวนมาก คณะสงฆ์เถรวาทแห่งอินโดนีเซียได้จัดการบริหารองค์กรด้วยตนเอง พระเหียนกิม สุเขโมเรียนจบจากคณะศาสนาปรัชญา สภาการศึกษามหามกุฏราชวิทยาลัย รุ่นที่ 33 พุทธศักราช 2530 รุ่นเดียวกับพระเมธีธรรมสาร ผู้อำนวยการมหาปชาบดีวิทยาลัย และผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ธวัช หอมทวนลม อาจารย์ประจำคณะศาสนาปรัชญา มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย (สภาการศึกษามหามกุฏราชวิทยาลัยสมัยที่ 21,ศาสนศาสตร์บัณฑิต รุ่นที่ 33,ศักดิโสภาการพิมพ์,2530)