คติธรรมจากนวนิยาย

ลีลาวดี

คนเราถ้าวิ่งไล่ความสุขอยู่ จะไม่มีวันพบความสุข ถ้าอยากพบสุขต้องหยุดวิ่ง หยุดต่อสู้ดิ้นรนแล้วความสุขก็จะเกิดมีเอง

ความชั่วทำให้ตัวเองเดือดร้อน และยังทำให้คนอื่นเดือดร้อนอีก ใจที่คิดเรื่องขั่วเป็นใจร้อน วาจาที่พูดคำชั่วเป็นวาจาร้อน กายที่ทำชั่วเป็นกายร้อน ถ้าทำชั่วทั้งสามทางก็เท่ากับมีไฟสามกองเผาตัวเอง และไฟทั้งสามกองนี้จะลุกลามไปเผาผู้อื่นด้วย ผู้ที่ถูกไฟทั้งสามกองเผาลนอยู่จะมีความสุขอยู่ได้อย่างไร

ความสุขอยู่ที่ความพอใจ ชาวนาที่ทำนาอาบเหงื่อต่างน้ำ ถ้าพอใจในภาวะของชาวนาเขาก็เป็นสุข แม้จะเป็นมหาเศรษฐีอยู่ในปราสาทก็ยังไม่พอใจภาวะเช่นนี้ ยังกระเสือกกระสนดิ้นรนเพื่อภาวะอย่างอื่นอยู่อีก ก็หาความสุขสงบใจไม่ ฉะนั้นจะเอาทรัพย์ภายนอกเป็นเครื่องวัดความสุขของคนหาได้ไม่

ในโลกนี้อาจจะมีบุคคล สิ่งของ หรือสถานการณ์เป็นอันมาก ที่เราเกลียด เราไม่ชอบ เราพยายามหลีกเลี่ยง แต่ในที่สุดเราก็จำเป็นต้องประสบเข้าจนได้ เมื่อประสบเข้าแล้ว ก็เกิดความเสียใจโศกเศร้าปริเทวนาการ นี้จัดเป็นความทุกข์อีกประการหนึ่ง

คนที่ทำผิดแล้วสำนึก คือคนที่กำลังปิดประตูแห่งความผิดไว้เบื้องหลัง แล้วจะก้าวเดินไปสู่ทางแห่งความถูกต้องต่อไป

ลีลาวดี

ฟังเสียงธรรมนิยายเรื่องลีลาวดี

http://www.fungdham.com/book/lelawadee.html

ธรรมโฆษ,ลีลาวดี,พิมพ์ครั้งที่ 5,กรุงเทพฯ:มหามกุฏราชวิทยาลัย,2550.