วันนี้วันธรรมสวนะ วันพระขึ้น 8 ค่ำ เดือน 4 ที่วัดมีการงานประจำปีของวัด หรือจะเรียกสั้นๆว่า “งานวัด” โดยปรกติจะมีทุกวัด จะเป็นงานเล็กหรือใหญ่ขึ้นอยู่กับวัดนั้นๆ บางวัดจัดงานประจำปีถือเป็นงานระดับประเทศมีมหรสพสมโพชมากมาย บางวัดก็จัดเท่าที่จะจัดได้ตามกำลัง ส่วนมากจะจัดงานเป็นวันบุรพาจารย์เพื่อทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แก่ครูบาอาจารย์ที่เคยเป็นเจ้าอาวาสเคยทำคุณประโยชน์แก่วัดมาก่อน เจ้าอาวาสและพระภิกษุสามเณรพร้อมด้วยอุบาสกอุบสิกาจึงจัดงานทำบุญประจำปีขึ้น
ในฐานะที่เป็นพระภิกษุลูกวัดอยู่ในสังกัดวัดมัชฌันติการามขอประชาสัมพันธ์งานวัดสักวัน ส่วนไซเบอร์วนารามดอทเน็ตนั้นเป็นวัดใหม่ในโลกไซเบอร์ยังหาเจ้าอาวาสไม่ได้ วัดมัชฌันติการามเป็นวัดเล็กๆ ตั้งอยู่ที่ถนนวงศ์สว่างซอย 11เขตบางซื่อ กรุงเทพมหานคร สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย อยู่ในซอยเล็กๆข้างคลองบางเขน ต่อมาเจ้าจอมมารดาเที่ยง เจ้าจอมในรัชกาลที่ 4 ทรงเข้ามาอุปถัมภ์ในปีพุทธศักราช 2417 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานนามว่า “วัดมัชฌันติการาม” เพื่อเป็นอนุสรณ์แด่เจ้าจอมมารดาเที่ยง ผู้ทรงอุปถัมภ์ต่อการสร้างวัด “มัชฌันติกะ” ภาษาบาลีแปลว่า “เที่ยง” ชาวบ้านมักนิยมเรียกว่า “วัดน้อย” แต่ในกรุงเทพฯมีวัดน้อยแห่ง เพื่อไม่ให้เกิดความสับสนวัดนี้จึงกลายเป็นวัดน้อยพระรามเจ็ดหรือวัดน้อยวงศ์สว่าง
ในอดีตเป็นวัดที่ตั้งอยู่ในสวนผลไม้ เป็นวัดป่าที่ล้อมรอบไปด้วยสวนทุเรียน กล้วย สวนหมาก ส้ม ฯลฯ ทุเรียนที่นี่ก็เคยมีชื่อไม่แพ้ทุเรียนเมืองนนท์เหมือนกัน ในอดีตเป็นสถานที่ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน ของพระธุดงค์ที่ผ่านไปมา มีพระภิกษุอยู่จำพรรษาบ้างไม่มีบ้าง ต่อมาได้นิมนต์หลวงปู่อ่อน ญาณเตโช มาเป็นอยู่จำพรรษาประจำตั้งแต่ปี พุทธศักราช 2417 เป็นต้นมา และได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสมาตั้งแต่ปีพุทธศักราช 2440 หลวงปู่อ่อนมรณภาพปีพุทธศักราช 2457 จากนั้นได้มีเจ้าอาวาสติดต่อกันเรื่อยมาหลายรูป จนถึงปัจจุบันมีพระครูธีรสารปริยัติคุณ (พระมหา ดร.เดช กตปุญโญ)เป็นเจ้าอาวาส (ข้อมูลเพิ่มเติมดูได้จาก http://www.watmatchan.net/)
หลวงปู่อ่อน ญาณเตโช มรณภาพไปเป็นเวลา 96 ปีแล้ว วัดมัชฌันติการามได้จัดงานประจำปีปิดทองรูปเหมือนหลวงปู่เป็นเวลาติดต่อกัน 96 ปีเหมือนกัน บางปีเศรษฐกิจไม่ดีจัดเพียงวันเดียวทำบุญอุทิศถวายบุรพาจารย์แล้วก็จบ แต่บางปีจัดงานหลายวัน อย่างเช่นปีนี้ แม้เศรษฐกิจจะไม่ค่อยดีนัก แต่ด้วยหัวใจที่ไม่ไร้รัก เจ้าอาวาสจึงสั่งให้จัดงานใหญ่ 9 วัน 9 คืนติดต่อกัน
ในงานเริ่มต้นด้วยภาคเช้ามีการทำบุญสวดพุทธมนต์โดยพระเถระจากวัดต่างๆ ถวายภัตตาหารเพลแด่พระภิกษุสามเณร พอถึงตอนเย็นแดดร่มลมตกงานบันเทิงก็เริ่มต้นขึ้น เด็กนักเรียนจากโรงเรียนวัดมัชฌันติการามแสดงบนเวที จากนั้นวงดนตรีประจำงานวัดจริงๆเริ่มบรรเลง ส่งเสียงดังกระหึ่ม พระเณรไม่ต้องหลับต้องนอนกัน เพราะต้องคอยช่วยงานมีการเปิดพระอุโบสถให้พุทธศาสนิกชนได้เข้าสักการะพระประธาน ไหว้พระบรมสารีริกธาตุ พระอรหันตธาตุ ปิดทองหลวงปู่อ่อนและอดีตเจ้าอาวาสรูปอื่นๆ ตักบาตรพระประจำวันเกิด ทำบุญถวายสังฆทาน ถวายโรงศพ เป็นต้น
ภายในบริเวณวัดยังมีการออกร้านต่างๆ ตามสไตล์งานวัดเช่นสอยดาว ยิงเป้า เสี่ยงโชคต่างๆ ปีนี้ยังไม่เห็นชิงช้าสวรรค์ เสียงโฆษณาประชาสัมพันธ์ดังลั่นวัด พระเณรนั่งเฝ้าตามสถานที่ต่างๆที่วัดจัดเองบ้าง เดินดูแลความสงบภายในบริเวณวัดบ้าง เว็บมาสเตอร์ไซเบอร์วนารามก็ไม่ได้ว่างงานนั่งประจำที่ประรำพิธีคอยอำนวยการเพื่อให้งานต่างๆดำเนินไปได้ด้วยดี ปีนี้เริ่มต้นวันแรก 20 กุมภาพันธ์ สิ้นสุดวันสุดท้าย 28 กุมภาพันธ์ 53 บรรยากาศงานวัดเป็นอย่างไร หากใครอยู่ไม่ไกลนักเชิญแวะไปชมได้
คนที่ทำคุณงามความดีและบำเพ็ญประโยชน์แก่ส่วนรวมนั้น แม้จะเสียชีวิตไปนานแล้ว คนทั้งหลายก็ยังคิดถึง ดังเช่นหลวงปู่อ่อน ญาณเตโช อดีตเจ้าอาวาสรูปแรกของวัดมัชฌันติการาม มรณภาพไปตั้ง 96 ปีแล้ว คนก็ยังไม่ลืม เพราะถ้าไม่มีหลวงปู่อ่อน ก็อาจจะไม่มีวัดมัชฌันติการาม ยิ่งปัจจุบันข้างๆวัด จากอดีตที่เคยเป็นสวนผลไม้ ก็ได้กลายเป็นหอพัก คอนโดมิเนี่ยมไปเกือบหมดแล้ว
คนดีแม้จะตายไปร้อยปีก็ยังมีคนคิดถึง แต่คนชั่วคนเลวตายไปไม่ถึงปีมีแต่คนอยากลืม คนดีนั้นยามอยู่มีคนรัก ยามจากมีคนคิดถึง
งานวัดเป็นงานของชาวบ้าน วัดไหนยังมีงานประจำปีของวัดแสดงว่ายังมีความเกี่ยวข้องกับชุมชน พระอยู่ได้เพราะชาวบ้านถวายอาหาร ชาวบ้านอยู่ได้ก็เพราะพระคอยชี้นำให้ทำความดี บ้านกับวัดจึงต้องอิงอาศัยกัน
อย่าลืมเปิดไปฟังธรรมะ วันธรรมสวนะนี้เสนอเรื่อง “อปริหานิยธรรม” ธรรมะที่ว่าด้วยเหตุแห่งความไม่เสื่อม
พระมหาบุญไทย ปุญญมโน
เรียบเรียง
21/02/53