วันคุ้มครองโลก:เราจะอยู่ร่วมกันฉันท์พี่น้อง

        วันที่ 22 เมษายน ของทุกปี โครงการสิ่งแวดล้อมแห่งองค์กรสหประชาชาติ ได้ประกาศให้เป็นวันคุ้มครองโลกหรือเอิร์ธเดย์ (Earth Day) หลายหน่วยงานได้จัดกิจกรรมในวันคุ้มครองโลกโดยเฉพาะกลุ่มกรีนพีช ที่ประเทศไทยไม่ทราบว่ามีการจัดกิจกรรมที่ไหน แต่ที่เคยเข้าร่วมทุกปีคือวัดธรรมกาย ปทุมธานี ได้กิจกรรมในวันคุ้มครองโลกทุกปี อีกอย่างหนึ่งวันที่ 22 เมษายน เป็นวันคล้ายวันเกิดของพระราชภาวนาวิสุทธิ์(ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย  
        จากเว็บไซต์วิกิพีเดียสารานุกรมเสรีได้เสนอความเป็นมาของวันคุ้มครองโลกไว้ว่า “เริ่มขึ้นเมื่อสมาชิกวุฒิสภาสหรัฐอเมริกา เกย์ลอร์ด เนลสัน (Gaylord Nelson) เป็นผู้ริเริ่มตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2505 วุฒิสมาชิกเนลสันได้ตัดสินใจขอให้ประธานาธิบดีจอห์น เอฟ. เคนเนดี ยกเรื่องสิ่งแวดล้อมขึ้นเป็นวาระแห่งชาติ เคเนดีเห็นด้วยและได้ออกทัวร์ทั่วประเทศ เป็นเวลา 5 วัน 11 รัฐ ในช่วงเดือนกันยายน พ.ศ. 2506 ก่อนที่ประธานาธิบดีเคเนดีจะถูกลอบยิงเสียชีวิต การทัวร์ครั้งนั้นนับเป็นจุดเริ่มต้นของการริเริ่มวันคุ้มครองโลก จนในปี พ.ศ. 2512 วุฒิสมาชิกเนลสันได้ผลักดันให้มีการจัดการชุมนุมประชาชนระดับรากหญ้าทั่วประเทศขึ้น เพื่อให้แสดงความคิดเห็นในปัญหาสิ่งแวดล้อม และได้เชิญชวนให้ทุก ๆ คนร่วมการชุมนุมเป็นจำนวนมาก ทำให้เกิดกระแสความห่วงใยในวิกฤตสิ่งแวดล้อมที่เป็นอยู่ของสังคมอเมริกันในขณะนั้น นำสู่ความสำเร็จของการก่อตั้งวันคุ้มครองโลกขึ้นในเวลาต่อมา  

        จนกระทั่งโครงการสิ่งแวดล้อมแห่งองค์กรสหประชาชาติ ได้ประกาศให้เป็นวันคุ้มครองโลกหรือเอิร์ธเดย์ (Earth Day) เมื่อปีพุทธศักราช 2513 โดยมีวัตถุประสงค์คือ(1)เพื่อลดอัตราการเกิดคาร์บอนไดออกไซด์ที่มีอยู่อย่างหนาแน่นในบรรยากาศ (2) เพื่อกำจัดคลอโรฟลูออโรคาร์บอนซึ่งเป็นตัวทำลายสภาพโอโซนและก่อให้เกิดการสะสมความร้อนให้หมดสิ้นไป (3)  เพื่ออนุรักษ์สภาพป่าที่เหลืออยู่ ทั้งที่เป็นป่าเบญจพรรณและป่าดงดิบ (4) เพื่อห้ามการซื้อ-ขายสิ่งมีชีวิตที่อาจทำให้ภาวะการเจริญพันธุ์ลดลงหรือหมดสิ้นไป (5) เพื่อคงสภาพระดับประชากรไว้ให้อยู่ในสภาพที่สมดุลกับทรัพยากรธรรมชาติที่มีอยู่ (6)เพื่อสร้างพลังอำนาจจากองค์กรต่าง ๆ ทั่วโลกให้ร่วมกันปกป้องบรรยากาศ น้ำ และสภาพอื่น ๆ ให้พ้นจากการกระทำที่มิชอบของมนุษย์ (7)เพื่อสร้างสำนึกในอันที่จะรักษาโลกไว้ทั้งบุคคล ชุมชนและชาติ
         ในวันที่ 22 เมษายนของทุกปี ประเทศต่าง ๆ ทั่วโลกได้ร่วมกันจัดกิจกรรมต่าง ๆ ขึ้น เพื่อเรียกร้องให้ทุกคนได้ตระหนักถึงความสำคัญของสิ่งแวดล้อม เพื่อเป็นการอนุรักษ์โลกใบนี้ไว้ เช่นการส่งเสริมการปลูกต้นไม้ทั่วทุกหนทุกแห่ง อนุรักษ์ต้นไม้ใหญ่ที่เหลืออยู่ในเมือง หมู่บ้าน และภูเขา รณรงค์ให้มีการอนุรักษ์ป่าธรรมชาติเพื่อเป็นแหล่งต้นน้ำลำธารและที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า เน้นการคุมกำเนิดเพื่อให้จำนวนประชากรได้คงอยู่ในระดับคงเดิม ให้การศึกษาแก่เยาวชนและประชาชนทั่วไปได้ตระหนักถึงปัญหาเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมมากขึ้น   ร่วมกันรักษาความสะอาดตามถนนหนทาง ชายหาด อุทยาน และสถานที่สาธารณะต่าง ๆ 

        วันที่ 22 เมษายนของทุกปี หลวงตาไซเบอร์เข้าร่วมงานวันคุ้มครองโลกที่วัดพระธรรมกายมาหลายปีแล้ว เพราะไปในนามเจ้าอาวาสวัดมัชฌันติการาม พระลูกวัดที่ดีต้องทำตามคำสั่งของเจ้าอาวาส  ปีนี้ต้องตกตลึงและขอชมเชยวัดพระธรรมกายที่จัดให้มีการบวชอุบาสิกาแก้วจำนวน 500,000 คน (ห้าแสนคน) นิมนต์พระสงฆ์เข้าร่วมงานเป็นเจ้าอาวาสจากทั่วประเทศจำนวน 10,000 รูป ลองหลับตานึกดูว่าคนเข้าร่วมงานครึ่งล้านจะมีสภาพเป็นอย่างไร ทุกอย่างสงบเงียบภายใต้อาคารทั้งสี่ด้านรอบๆธรรมกายเจดีย์ พระเจดีย์รูปทรงประหลาดคล้านจานบิน
        ที่น่าสนใจคือ “อุบาสิกาแก้ว” ลงค้นดูจากพระไตรปิฎก พบแต่คำว่าอุบาสแก้ว ในจัณฑาลสูตร อังคุตรนิกาย ปัญจกนิบาต (22/175/184)ความว่า “ดูกรภิกษุทั้งหลาย อุบาสกผู้ประกอบด้วยธรรมห้าประการย่อมเป็นอุบาสกแก้ว อุบาสกปทุม อุบาสกบุณฑริกคืออุบาสกย่อมเป็นผู้มีศรัทธา  เป็นผู้มีศีล เป็นผู้ไม่ถือมงคลตื่นข่าว เชื่อกรรมไม่เชื่อมงคล ไม่แสวงหาเขตบุญภายนอกศาสนา ทำการสนับสนุนในศาสนา  ดูกรภิกษุทั้งหลาย อุบาสกผู้ประกอบด้วยธรรมห้าประการนี้แล เป็นอุบาสกแก้ว อุบาสกปทุม อุบาสกบุณฑริก” น่าจะใช้ได้เพราะอุบาสกกับอุบาสิกามักจะมาด้วยกันเสมอ 

        อุบาสิกาแก้วที่วัดพระธรรมกาย มาจากทั่วประเทศมีทุกเภททุกวัยตั้งแต่เด็กอายุน้อยที่สุดน่าจะเจ็ดขวบ ส่วนที่อายุมากที่สุดน่าจะถึงแปดสิบปี ผู้หญิงห้าแสนคนมาอยู่ร่วมกัน สวดมนต์ ปฏิบัติธรรมร่วมกันเป็นเวลา 14 วันระหว่างวันที่ 16-29 เมษายน 2553 โดยมีคำขวัญประจำการบวชว่า “มาร่วมกันทำความดี แก้ปัญหาวิกฤตชาติด้วยพลังของ “สตรี” ทั้งแผ่นดิน” คำปฏิญาณหลังพิธีบวชโดยรับผ้าสไบจากพระสงฆ์เสียงดังสะท้อนไปทั่วอาณาบริเวณว่า 
                “เราจะอยู่ร่วมกันฉันท์พี่น้อง  จะปรองดองเป็นหนึ่งเดียวดั่งชาวสวรรค์
                จะฝึกตนให้เป็นคนอัศจรรย์   จะมุ่งมั่นเป้าหมายในความดี ฯ
        ได้สอบถามอุบาสิกาแก้วท่านหนึ่งบอกว่ามาจากจังหวัดร้อยเอ็ด เล่าให้ฟังว่ามากันเกือบทั้งหมู่บ้านมีทั้งนักเรียน นักศึกษา แม่บ้าน เป็นครั้งแรกที่ได้มาเห็นรู้สึกอลังการ ประทับใจกับการต้อนรับ ตั้งใจว่าจะปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่ แม้อากาศที่นี้จะร้อนมากเพียงใดก็ตาม น่าจะเป็นวัดแรกในโลกที่จัดการบวชอุบาสิกาพร้อมกันครึ่งล้านคนในวันคุ้มครองโลก

        พระพุทธศาสนาให้ความสำคัญกับสิ่งแวดล้อมเช่นต้นไม้แม่น้ำ ลำคลอง ดังจะเห็นได้จากมีวินัยห้ามพระภิกษุไว้หลายข้อเกี่ยวกับการทำลายธรรมชาติเช่นในมหาวิภังค์ ทุติภาค ภูตคามวรรค สิกขาบทที่หนึ่ง(2/354/347)ความว่า “เป็นปาจิตตีย์ ในเพราะพรากภูตคาม”  คำว่า “ภูตคาม” ได้แก่พืชห้าชนิดคือ(1) พืชเกิดจากเง่าเช่นขมิ้น ขิง ว่านน้ำ ว่านเปราะ อุตพิด ข่า แฝก  แห้วหมูเป็นต้น(2)  พืชเกิดจากต้นเช่นต้นโพธิ์ ต้นไทร ต้นดีปลี ต้นมะเดื่อ ต้นเต่าร้าง  ต้นมะขวิด,  หรือแม้พืชอย่างอื่นใดซึ่งเกิดที่ต้น งอกที่ต้นเป็นต้น(3) พืชเกิดจากข้อเช่นอ้อย ไม้ไผ่ ไม้อ้อ หรือแม้พืชอย่างอื่นใดซึ่งเกิด  ที่ข้อ งอกที่ข้อเป็นต้น (4) พืชเกิดจากยอด เช่นผักบุ้งล้อม แมงลัก เถาหญ้านาง,  หรือแม้พืช  อย่างอื่นใดซึ่งเกิดที่ยอด งอกที่ยอดเป็นต้น(5) พืชเกิดจากเมล็ดเช่นข้าว ถั่ว งา หรือแม้พืชอย่างอื่นใดซึ่งเกิดที่เมล็ด งอกที่เมล็ดเป็นต้น 
        สรุปแล้วคำว่า “ภูตคาม” หมายถึงพืชพันธุ์ธัญญาหาร ต้นไม้ ใบหญ้า พระพุทธศาสนาไม่ให้ภิกษุทำลาย ต้องรักษาไว้ ภิกษุใดทำลายจึงมีกฎมีวินัยห้ามไว้ ตามจุดมุ่งหมายเบื้องต้นของพระพุทธศาสนา  พระสงฆ์นี่แหละเป็นนักอนุรักษ์ธรรมชาติที่แท้จริง แต่เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไปคนทั่วไปสนใจศึกษาในเรื่องของ “ธรรม” มากกว่า แต่พระพุทธศาสนามีหลักคำสอนอยู่สองอย่างคือคำสั่งเป็นเรื่องของข้อห้ามเรียกว่า “วินัยข้อห้ามสำหรับพระสงฆ์ หรือศีลข้อห้ามสำหรับฆราวาส” และคำสอนเป็นส่วนที่ควรปฏิบัติเรียกว่า “ธรรม” พระพุทธศาสนาในยุคแรกจึงเรียกว่า “ธรรมวินัย”

        วันคุ้มครองโลกปีนี้จึงได้เห็นพลังของสตรีที่พร้อมใจกันมาบวชเพื่อปฏิบัติธรรม นัยว่าเพื่อลดความเร่าร้อนของโลกลงได้บ้าง ในขณะเดียวกันก็ได้มีโอกาสมาร่วมงานวันครบรอบวันเกิดพระราชภาวนาวิสุทธิ์พร้อมกันไปด้วย เรียกว่ามาวันเดียวแต่ได้ฉลองทั้งสองาน ถ้ามนุษย์อยู่ร่วมกับธรรมชาติฉันท์พี่น้อง เหมือนกับที่อุบาสิกาแก้วได้ปฏิญาณไว้ว่าจะรักกันเหมือนพี่น้อง โลกคงน่าอยู่มากยิ่งขึ้น โลกร้อนเพราะมนุษย์ทำลายธรรมชาติ โลกจะเย็นได้เพราะคนร่วมกันอนุรักษ์ธรรมชาติไว้  หากอุบาสิกาแก้วร่วมกันปลูกต้นไม้คนละต้นวันนี้โลกจะมีต้นไม้เพิ่มขึ้นห้าแสนต้น

พระมหาบุญไทย  ปุญญมโน
23/04/53